Het Iraanse regime stelt Maryam Shariatmadari die protesteerde tegen de verplichte hejab in staat van beschuldiging voor “actie tegen de nationale veiligheid”
Maryam Shariatmadari, een 32 jarige informatica studente aan Amir-Kabier Universiteit in Teheran. Op 23 februari jl. klom zij een Elektriciteitskast op in Revolutiestraat in centrum van Tehran en hing haar hoofddoek aan een stok als protest tegen de verplichte hejab.
Voor het oog van de camera van de omstanders werd zij hardhandig van de hoge elektriciteidskast geduwd door een politieagent. Ze liep zware verwondingen en breuk op. Zij werd gearresteerd en kreeg geen noodzakelijke medische behandeling. Op socialemedia werd het regime in binnen- en buitenland breed veroordeeld wegens hardhandige arrestatie van Shariatmadari.
Op een van de laatste dagen van 2017 die de anti-regime protesten in Iran uitbraken, deed Vida Movahed haar hoofddoek aan een stok en omhoog hield als protest tegen de verplichte hejab terwijl ze op een elektriciteitskast stond. Sindsdien hebben tientallen vrouwen haar voorbeeld opgevolgd en als een vreedzame protest binden ze hun hoofddoek aan een stok en houden ze hem omhoog. Al deze vrouwen zijn zwaar mishandeld en gearresteerd.
Bedroefd hebben wij kennis genomen van het overlijden van mevrouw Asma Jahangir, mensenrechtenadvocaat uit Pakistan. Zij zette zich in voor de rechten van minderheden en vrouwen en tegen de uitbuiting van kinderen. Mevrouw Jahangir was sinds 30 september 2016 benoemd als de speciale rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran. Het Iraans regime heeft Mevrouw Jahangir nooit tot het land toegelaten om de mensenrechtensituatie aldaar te onderzoeken. Ze is 66 jaar oud geworden.
Arash Sadeghi, politieke gevangene in Evin-gevangennis die een hongerstaking was begonnen met de eis om een eerlijk proces en vrijlating van zijn vrouw,Golrokh Iraie, heeft zijn hongerstaking na 71 dagen beeindigd nadat zijn vrouw werd vrijgelaten uit de gevangennis. Enkele dagen na de vrijlating van Golrokh Iraie is zij opnieuw opgepakt en vastgezet. Hierom is Arash Sadeghi opnieuw in hongerstaking gegaan. Hij kampt al met zware lichamelijke gevolgen van zijn eerdere hongerstaking van 71 dagen. Hernieuwde hongerstaking brengt zijn leven ernstig in gevaar. Nadat Sadeghi zijn eerste hongerstaking beeindigde kreeg hij niet de medische zorg die hij nodig had.
Amnesty International heeft in diverse persberichten Het Iraanse regime opgeropen dat zij Arash Sadeghi de nodige medische zorg moeten verlenen. Arash Sadeghi is twee keer kortstondig naar het ziekenhuis gebracht. Ondanks het advies van artsen dat Sadeghi tenminste voor enkele dagen moet worden opgenomen is hij teruggebracht naar Evin-gevangenis. Naar een afdeling van de gevangenis waar geen contact met de buitenwereld en bezoek mogelijk is.
Athena Daemi, een mensenrechtenactiviste die op 26 november jl in haar ouderlijk huis werd gearresteerd en werd overgebracht naar de Evin-gevangenis om 7 jaar gevangenisstraf uit te zitten, schrijft in een open brief hoe zij met geweld is opgepakt. Zij schrijft vanuit de gevangenis als volgt: Ik, Atena Daemi, schrijf deze brief vanuit de Evin-gevangenis. Een gevangenis die de plek geworden isen voor mensen die toegewijd zijn aan mensen en menselijkheid en de naam hebben gekregen van politieke gevangenen, gewetensgevangenen en staatsgevaarlijk. De echte criminelen zijn vrij en worden niet gestoord. Maar mensen van eer en integeriteit zitten in de kille en koude cellen vast. Op 26 nov (6 Azar) heben ze ons huis binnen gevallen.
Ik was niet leerlingen aan het verkrachten(zij verwijst hier naar de schandaal dat de geliefde koranleraar van Khamenei zijn minderjarige leerlingen sexueel misbruikte), bezig met verduistering, op de vlucht of bezig met het uitspreken van doodvonnissen. Maar ik lag gewoon te slapen! Mijn ouders waren op reis.