SVMV

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft op donderdag 18 december jl. de schendingen van de mensenrechten door het Iraanse regime veroordeeld.
De resolutie heeft kritiek op het gebruik van onmenselijke straffen door het Iraanse regime, met inbegrip van geseling en amputaties, en het gebruik van de doodstraf tegen jongeren onder de 18 jaar.
Dit is de 61ste resolutie van de VN-veroordeling van de wrede en systematische schending van de mensenrechten in Iran.
Deze resolutie van de UNGA laakt de mullahs dictatuur in Iran voor de stijging van het aantal executies, openbare executies en executie van jongeren.
In deze resolutie heeft de UNGA het Iraanse regime veroordeeld voor wrede, onmenselijke en vernederende straffen, en met name geseling en amputatie van ledematen en handen.
UNGA hekelt ook de wijdverspreide en ernstige beperking van het recht van bijeenkomsten, de vrijheid van vergaderingen en de vrijheid van meningsuiting.

(04-12-2014)Twee weken geleden ( op 3 dec. jl) hebben enkele Basiji milities in Tabriz een jong meisje (Elka Misaghi) op straat opgepakt.
Misaghi werd gedwongen in  hun auto te stappen.  Ze werd urenlang in de stad rondgereden en ondervraagd. Na een aantal uren is zij aan de andere kant van de stad vrijgelaten.
Volgens een bron is dit geval een voorbeeld van een nieuwe methode van intimidatie en pesterij die recentelijk op Bahai's wordt toegepast.

(03-12-2014)De politieke gevangene van Koerdische afkomst, Osman Mostafa Pour, die al ruim 20 jaar vastzit, schreef een brief naar Ahmad Shaheed (de speciale VN mensenrechtenrapporteur voor Iran).
In zijn brief aan Ahmad Shaheed beschreef hij de martelingen en ontberingen die hij in die lange jaren heeft meegemaakt.
Mostafa Pour is enkele maanden na zijn arrestatie tot de doodstraf veroordeeld, waarna hij 2 jaar in een isoleercel heeft doorgebracht.
Vier jaar later is hij opnieuw berecht naar aanleiding van een verzonnen beschuldiging over een moord. Tot aan de zitting wist hij niet waarom hij moest voorkomen.

De zaak duurde 5 jaar waarna hij werd veroordeeld tot 10 jaar detentie. Hij was blij met de gedachte dat hij na 1 jaar zou vrijkomen.
Maar na een paar maanden moest hij weer naar de revolutionaire rechtbank om opnieuw berecht te worden als lid van de Koerdisch Democratische Partij van Iran, waarvoor hij opnieuw tot 15 jaar detentie is veroordeeld.
Ik heb me nooit kunnen verdedigen of een advocaat gehad, schreef Mostafa Pour aan Ahmad Shaheed. De bewijzen waren diverse bladzijdes die door middel van martelingen zijn verkregen. De ondervrager pakte mijn vinger tijdens de martelingen om daarmee een stempel onder de verklaringen te zetten.
In de afgelopen 20 jaar heb ik mijn moeder, een zus en een broer verloren. Ondanks dat het volgens de regels van de gevangenis gedetineerden is toegestaan om de begrafenis van verwanten bij te wonen, mocht ik van mijn dierbaren geen afscheid nemen of hun begrafenis bijwonen.
Na ruim 20 jaar heb ik nog geen enkele mededeling gehad over de einddatum van mijn detentie.
Mostafa Pour vraagt de VN rapporteur voor de mensenrechtensituatie in Iran om aandacht te besteden aan deze zaak, niet alleen voor hem maar ook voor velen in een dergelijke situatie zoals hij.

Dertig jaar na de Islamitische Revolutie worden in Iran nog steeds op grote schaal mensenrechten geschonden. Straffeloosheid, willekeurige arrestaties, marteling en de doodstraf blijven aan de orde van de dag.
Dat meldt Amnesty International in een nieuw rapport over de situatie in de Islamitische Republiek. Iran herdenkt in de week naar 10 februari 2009, dat dertig jaar geleden ayatollah Ruhollah Khomeini uit ballingschap terugkeerde en de Islamitische Revolutie tegen het bewind van de laatste sjah van het land leidde.